عزیزان ! بیایید فرصت را غنیمت بشماریم و ارتباطمان را با خدا و اولیاى او قوى کنیم . از خدا بخواهیم توفیق دهد عهد و میثاقى جدى با امام زمان (علیه السلام ) ببندیم . بگوییم آقا! ما مى خواهیم نوکر و خدمتگزار شما باشیم . به طور جدى مى پذیریم که در این راه نقص داریم و لایق نیستیم ؛ اما شما از خدا بخواهید که این لیاقت و توفیق را به ما بدهد تا در راه شما گام برداریم و به گونه اى سیر کنیم که شما بپسندید!
گمان نمى کنم کسى از روى صدق و خلوص قلبى با امام زمان (علیه السلام ) چنین قرارى بگذارد و از همان لحظه ، مشمول امدادها و عنایت هاى ویژه حضرت نشود. با این که خودم لیاقتش را ندارم ، ایمان دارم که اگر شما این پیمان را به زبان هم نیاورید، او مى شنود و فورا هم پاسخ مى دهد؛ آنگاه ورق عوض مى شود و اگر تا به حال ، تاریکى هایى در زندگى ما بود، از همین جا عوض مى شود.
هدیه اى که تقدیم امام زمانمان (ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) مى کنیم ، باید بهترین سرمایه ها و دارایى هاى ما باشد. براى خدمت به امام زمان (علیه السلام )، باید بهترین اوقات و سرمایه هایمان را هزینه ، و جوانى خویش را در این راه فدا کنیم و لحظه اى از خدمتگزارى و جلب رضایت حضرت غافل نشویم . اگر در همین لحظه ، به شما جواز شرفیابى به محضر امام زمان  )عجل الله تعالى فرجه الشریف ( را عطا کنند، آیا براى هدیه به حضرت تکه نانى خشکیده یا لباسى وصله دار مى برید یا بهترین دارایى خویش را به محضر مقدسش هدیه مى کنید؟!
آنان که مى خواهند فرزندانشان را به پیشگاه خداوند متعالى و امام زمان (علیه السلام ( هدیه کنند تا افتخار وراثت پیامبران نصیبشان شود، باید بهترین ، مستعدترین و پاک سرشت ترین فرزندان خویش را براى این راه برگزینند و در تشویق ایشان از هر راهى بکوشند و از هیچ مساعدتى براى تربیت و رشد ایشان آنها فروگذار نکنند.

منبع : غدیر